بررسی انگور و مشخصه های اندام گیاهی آنبررسی انگور و مشخصه های اندام گیاهی آن|30016193|reg40260553|
در این مطلب از سایت شما فایل با عنوان بررسی انگور و مشخصه های اندام گیاهی آن را مشاهده می نمایید.

⚡دانلود

فرمت فایل: Word

تعداد صفحات: 18

1 مقدمه:

انگور يكي از مهمترين ميوه هايي است كه كشت و توليد آن در كشور ما از سابقه بسيار طولاني بر خوردار است. علاقه ايرانيان قديم به مصرف فرآورده هاي مختلف انگور بخصوص به حالت تازه خوري، شيره، خشكبار ( كشمش) ناشي از شرايط طبيعي كشور براي پرورش تاك بوده است.

بنابراين كشور ايران يكي از سرزمينهاي اوليه كشت انگور در جهان به شمار مي رود و مردم كشور ما از دير زمان با روشهاي كشت و توليد انگور آشنا بوده اند به همين دليل است كه امروزه در اكثر نقاط ايران از نواحي سرد سير شمال تا حواشي كوير و همچنين مناطق جنوب كشت انگور معمول مي باشد. علاوه بر اين انگور به طور وحشي و به مقدار فراوان در جنگلهاي ايران وجود دارد.

از آنجايي كه سطح زير كشت و ميزان توليد انگور نسبت به ساير محصولات باغباني بسيار چشمگير بوده و به صورت هاي مختلف در بازارهاي داخلي و خارجي مصرف دارد لذا به لحاظ اقتصادي يكي از معدود محصولاتي است كه مي تواند يكي از ارقام صادرات غير نفتي را تشكيل دهد. شايان ذكر است كه در بين ارقام مختلف و متنوعي كه در ايران توليد مي شوند رقم بيدانه كشمش (سلطاني) جزو بهترين ارقام خشكبار انگور در دنيا بوده و از معروفيت جهاني بر خوردار است. محصول اين رقم به خاطر اهميت صادراتي آن به صورت كشمش و شيره و حتي تازه خوري در بين ساير ارقام انگور رقم غالب به شمار مي رود.

بررسي هاي اقتصادي نشان مي دهد كه محصول انگور و فرآورده هاي آن كه شامل كشمش و شيره مي باشد. بعد از پسته و خرما مي تواند در رديف بزرگترين ارقام صادراتي كشور قرار گيرد.

2 اهميت اقتصادي توليد انگور و كشمش در ايران:

تاك (مو) يكي از قديمي ترين گياهاني است كه كشاورزان در اكثر نقاط ايران با كشت و نگهداري آن آشنايي دارند. موكاري ايران در وضع حاضر عبارت است از تعدادي واحد هاي كوچك و متوسط در شرايط اقليمي بسيار متغير و مختلف كه در ميان سه قطب بزرگ توليد يعني مشهد، شيراز و اروميه قرار گرفته اند.

اغلب تاكستانهاي ايران به روش سنتي (چوب پشته اي، كوتي، قاه اي) بوده با تاكداري هاي دنياي پيشرفته در بسياري از مسايل تاك داري تفاوتهاي كلي مشاهده مي شود.

يكي از مشكلات مهمي كه بر سر راه تغيير سيستم هاي تاك داري ايران قرار گرفته است، عدم آشنايي باغ داران با عمليات تغيير سيستم تاك داري و عدم آگاهي از مزينهاي روشهاي نوين تاك داري است كه البته به علت هزينه هاي اوليه، بايستي ضمن انجام راهنمايي هاي لازم، كمك هاي وزارت كشاورزي و تسهيلات لازم، شامل حال باغ داران انگور باشد تا تاك داران كشور بتوانند نسبت به تغيير سيستم تاكستانهاي خود اقدام و از اين رهگذر به اهداف دولت در خصوص صادرات غير نفتي كمك نمايند.

در حال حاضر كشور ما از نظر سطح زير كشت، هشتمين كشور و از لحاظ ميزان توليد هفتمين كشور جهان مي باشد كه در صورت اجراي طرح، صادرات كشمش ايران به 150 هزار تن افزايش يافته و 180 ميليون دلار در آمد ارزي حاصل از آن خواهد بود.

3 گياه شناسي:

مو گياهي است از تيره ( خانواده) امپلي داسه (Ampelidaceae) كه آن را سارمانتاسه يا ويتاسه نير مي نامند. (vitaceae) گياهان اين تيره درختچه هايي هستند كه داراي ساقه هاي گره دار بوده و بوسيله پيچكهايي كه دارند بالا رونده مي باشند. اين پيچكها در مقابل برگهاي پنجه اي شكل گياه قرار گرفته اند كه بوسيله آنها خود را به درخت يا ديوار مي چسباند و بالا مي رود. اين جنس داراي دو جنس است بنام موسكادينه اوپيتس.

موسكادينه: اين زير جنس كمتر اهميت داشته و شاخه هاي آن بدون انشعاب و خوشه انگور اين گونه ها كم حبه بوده و حبه ها پس از رسيدن مي ريزند. به سختي از طريق پيوند و قلم تكثير مي يابند در صورتي كه ازدياد آنها از طريق خوابانيدن شاخه هب آساني مسير است. از صفات خوب اين گونه ها مقاومت آنها به فيلوكرا و بيماريهاي قارچي و نماتد است.

اوپتيس: گونه هاي اين زير جنس داراي صفات زراعي مخصوص و بسيار جالب توجه بوده و در مو كاري از انواع مختلف آن استفاده مي شود.

4 مشخصه هاي اندام هاي گياه:

ريشه: ريشه قسمتي از گياه است كه در خاك قرار گرفته و عمل جذب مواد غذايي و آب، ذخيره سازي مواد و همچنين استقرار گياه را در خاك به عهده دارد. بوته هاي مو داراي ريشه هاي بسيار قوي، طويل و بسيار منشعب هستند و اين انشعابها از شكلي منظم و خاص برخوردار بوده و بر خلاف شاخه، فاقد گره مي باشد. در گياهاني كه از طريق تكثير جنسي ( بذري) بوجود آمده اند طول ريشه هاي اصلي بسيار زياد بوده و گاهي تا عمق 3 تا 4 متري نيز به درون خاك نفوذ مي كند. بهترين دما براي رشد ريشه 20 درجه سانتي گراد است.

در پاييز بعد از خزان برگها، چون حرارت خاك پايين مي آيد، رشد ريشه كند شده و ريشه هاي نازك و مويين خشك شده و از بين مي روند ولي ريشه هاي قوي به رشد خود ادامه مي دهند در بهار با تقسيم سلولي، ريشه هاي مويين دوباره فعاليت خود را شروع مي نمايند. فاصله برداشت محصول تا خزان، هر قدر طولاني تر باشد فعاليت ريشه به همان نسبت بيشتر مي شود. در اراضي شتي و هوموسي ريشه عمق بيشتري پيدا غوره و مقاومت آن به تنش هاي كم آبي و خشك بيشتر مي شود. در شرايط مناسب اواخر تابستان مقدار زيادي از اسيدهاي آمينه مختلف به ويژه ارجنين و همچنين اسيد سيتريك و نشاسته در بافتهاي ريشه ذخيره مي شوند كه در سال بعد به مصرف تغذيه گياه مي رسند

جزییات بیشتر📜